.DCF Rozszerzenie pliku

Rozszerzenie pliku DCF jest najprawdopodobniej najbardziej znane ze stosowania w formacie treści DRM. DRM jest ściśle powiązany ze specyfikacją Rights Expression Language, która definiuje składnię i semantykę obiektów Rights. Pliki multimedialne DCF są używane przez niektóre telefony komórkowe.

Oprócz szyfrowania obiektu multimedialnego format zawartości DRM obsługuje metadane, takie jak:

• Oryginalny typ treści obiektu multimedialnego
• Unikalny identyfikator tego obiektu multimedialnego chronionego DRM w celu powiązania go z prawami
• Informacje o szczegółach szyfrowania
• Informacje o usłudze wydawania praw dla tego obiektu multimedialnego chronionego mechanizmem DRM
• Rozszerzenia i inne metadane zależne od typu mediów

Format pliku jest rozszerzalny, więc w przyszłości mogą zostać dodane dodatkowe funkcje, zachowując zgodność ze starszymi wersjami. Zgodność z formatem treści w wersji 1 nie jest obsługiwana przez tę specyfikację, dlatego używany jest inny typ MIME.

Istnieją dwa profile formatu treści DRM. Jeden jest używany dla nośników dyskretnych (takich jak obrazy nieruchome), a drugi dla nośników ciągłych (takich jak muzyka lub wideo). Profile mają wspólne struktury danych. Oba profile są oparte na powszechnie akceptowanym i wdrażanym standardowym formacie, formacie ISO Base Media File, ale profil Discrete Media ma być formatem uniwersalnym, nie mając na celu pełnej zgodności z plikami multimedialnymi ISO.

Wydawca treści może zdecydować, którego profilu użyć dla swoich treści, ale ogólnie profil dla mediów ciągłych powinien być używany dla treści ciągłych, aby stworzyć harmonijne wrażenia użytkownika. Profil Discrete Media powinien być używany w przypadku innych typów treści. Dla użytkownika różnica polega na tym, że plik zgodny z profilem Discrete Media wygląda jak plik chroniony DRM, podczas gdy plik zgodny z profilem Continuous Media wygląda i działa jak plik multimedialny na zewnątrz.